Ιάκωβος Ρίζος, Κυρία ξαπλωμένη στον καναπέ( 1885-1890), Εθνική Πινακοθήκη.

Τι σημαίνει «διαβάζω περισσότερο»;

Για τον καθένα σημαίνει και κάτι διαφορετικό. Άλλοι θέλουν στο τέλος κάθε χρονιάς να έχουν διαβάσει ένα μεγάλο αριθμό βιβλίων. Άλλοι θέλουν απλώς να εμβαθύνουν στη σχέση τους με το βιβλίο.

Κάποιος άλλος μπορεί να έχει στόχο να είναι πιο ενημερωμένος και να διαβάζει Τύπο, εξειδικευμένες εκδόσεις ή έρευνες για τη δουλειά του. Διάβασμα και μάλιστα σοβαρό είναι κι αυτό.

Ανήκω στην κατηγορία των αναγνωστών που χρησιμοποιούν ως μέτρο του πόσο διαβάζουν τις ώρες που αφιερώνουν κάθε μέρα στο διάβασμα. Πλέον διαβάζω πέντε ή έξι ώρες κάθε μέρα. Στόχος μου, αλλά όχι αυτοσκοπός, είναι κάποια στιγμή να φτάσω τις οκτώ. Κι αυτό γιατί θα σημαίνει ότι θα έχω περιορίσει ακόμα περισσότερο το χάζεμα στα σόσιαλ μήντια που έχω καταφέρει να το περιορίσω αρκετά.

 

Μερικές παραδοχές:

Δεν βλέπω καθόλου σειρές στην τηλεόραση.
Έχω ξεκινήσει από…περυσι να βλέπω το The Last of Us των έξι, μόλις, επεισοδίων και έχω ακόμα δύο επεισόδια για να ολοκληρώσω τον κύκλο. Και να σημειώσω ότι αυτή η σειρά μου άρεσε πολύ. Η τελευταία φορά που μπήκα στο Netflix ήταν πριν από δύο μήνες. 

Άλλη μια βασική παραδοχή: δεν έχω την ευθύνη παιδιών και είμαι ελεύθερη επαγγελματίας δηλαδή οργανώνω η ίδια το πρόγραμμά μου. 

Ξυπνάω πολύ νωρίς το πρωί, από παιδί αυτό, κι αν αντισταθώ στον πειρασμό να μπω στο τουίτερ για να αρχίσω την ψιλοκουβέντα (γιατί σειρές μπορεί να μην βλέπω αλλά έχω ένα κόλλημα με τα ΜΚΔ), τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας μπορώ μέχρι τις 9 το πρωί να έχω διαβάσει μέχρι και 200 σελίδες. 

 

Δεν είναι όμως αυτοσκοπός. Δεν κάνω «πρωταθλητισμό».

Η δουλειά μου απαιτεί αρκετό διάβασμα κι αν κάποιος μου έλεγε ότι θα μάθαινα όσα πρέπει να ξέρω προτού αρχίσω να σχεδιάζω μια καμπάνια, παίρνοντας ένα χάπι αντί να καθίσω να διαβάσω, θα το έκανα χωρίς δισταγμό! Δεν έχω μυθοποιήσει το διάβασμα.

 

Πως διαβάζω περισσότερο

Αυτό που εκτόξευσε τις αναγνωστικές μου επιδόσεις ήταν τα ηλεκτρονικά βιβλία και τα audiobooks.
Οι αυτοαπασχολούμενοι που κυκλοφορούμε με τον υπολογιστή στη τσάντα δεν έχουμε την πολυτέλεια να κουβαλάμε και ένα βιβλίο. Έτσι λοιπόν, τα ψηφιακά βιβλία με έχουν σώσει. Το ίδιο και τα audiobook. Βέβαια, ως λάτρης του ραδιοφώνου έχω μάθει να συγκεντρώνομαι σε κάθε παραλλαγή του. Ακούω και πολλά podcast χάρις στα οποία, τα τελευταία χρόνια, έχω ανακαλύψει κάποια από τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία που έχω διαβάσει.

 

Το διάβασμα είναι συνήθεια. 

Και  οι συνήθειες μαθαίνονται. 

Πολύ σημαντικός παράγοντας που διευκολύνει την ανάγνωση είναι η οργάνωση του χώρου. Οι ειδικοί στις θεωρίες των συμπεριφορών μας λένε ότι δεν έχουν αρκετά λόγια για να μας εξηγήσουν πόσο σημαντικό είναι το πως θα οργανώσουμε το χώρο μας για να υιοθετήσουμε κάποια συνήθεια ή για να την αλλάξουμε (για πχ όποιος προσπαθεί να κόψει το τσιγάρο, θα το καταφέρει ευκολότερα αν αλλάξει τη διαρρύθμιση του γραφείου, του τραπεζιού πάνω στο οποίο εργάζεται). 

 

Τι συμβουλεύουν όσοι μελετούν τις συνήθειες και τις συμπεριφορές

Επιλέξτε το χώρο του σπιτιού που θα διαβάζετε. Επιλέξτε την ώρα.
Αφήστε το βιβλίο δίπλα ή πάνω στην καρέκλα-πολυθρόνα που θα καθίσετε.
Την πρώτη μέρα είναι επιτυχία αν απλώς το ανοίξετε. Να συγχαρείτε τον εαυτό σας. Την επόμενη θα διαβάσετε μια σελίδα.

Αν αυτό σας φαίνεται υπερβολικό, να σας παραπέμψω στον ιδρυτή του Εργαστηρίου Σχεδιασμού Συμπεριφορών του Stanford που ειδικεύεται στις αλλαγές στη συμπεριφορά μέσα από την αλλαγή των μικροσυνηθειών μας και έχει γράψει και για τους τρόπους που μπορούμε να διαβάζουμε περισσότερο. 

Σημαντική για μένα είναι η απομυθοποίηση του διαβάσματος αλλά και του βιβλίου. 

Διαβάζουμε για τον εαυτό μας, όσο θέλουμε και ό,τι θέλουμε.